در فرآیند طراحی خُرد، توجه باید بیشتر به حصول صلاحیت‌ها و قابلیت‌های مورد انتظار جلب شود و با نگرشی نظام‌مند، مجموعه عناصری را در نظر گرفت که در یادگیری دانش آموزان مؤثرند،. معلم باید کل محتوای آموزشی را به اجزای قابل تدریس که معمولاً به نام «جلسات درس یا تدریس» نامیده می‌شود، تقسیم کند و مشخص سازد که بر اساس زمان منظور شده، چند جلسه یا ساعت در طول‌ترم و یا سال تحصیلی تدریس خواهد داشت و در هر جلسه چه موضوعی و با چه اهدافی دنبال خواهد شد. معروف‌ترین انواع طرح درس، طرح درس‌های سالانه و روزانه هستند که معلمان برای برنامه‌های کلاسی خود آماده می‌کنند. معلم با طراحی آموزشی تلاش می‌کند قبل از هر اقدامی برای یاددهی ـ یادگیری، همه‌چیز را پیش‌بینی، آماده و برنامه خود را تنظیم کند.
طراحی آموزشی پیش‌بینی کننده و تنظیم کنندة رویدادهای آموزشی بر اساس اهداف، محتوا و امکانات موجود با توجه به ویژگی‌های یادگیرندگان است و هدف آن فراهم آوردن امکانات موردنیاز یادگیری است، زیرا انتخاب فعالیت‌های یادگیری مؤثر و مناسب، عامل مهمی در فرایند طراحی یک مبحث آموزشی محسوب می‌شود. طراحی آموزشی می‌تواند در دو سطح خُرد و کلان انجام شود. طراحی در سطح کلان مربوط به شورای برنامه‌ریزی درسی و متخصصان آموزشی است؛ اما طراحی در سطح خُرد، بر عهدة معلم است.